احساس شاعر

[الطيف]

إحســاس شــاعـر

شاعر مرهف .. حساس .. ينبعث من اشعاره الاحساس الصادق .. الذي يلامس القلوب .. تعجز الحروف عن وصف جمال كلامه لذا اترككم للتمتع بسحره الجميل .. هذا هو الشاعر الحــزيــن

ركـــض

تعبت اركض ورا حلمى واساير لهفه العشاق ** تعبت اكتب قصيدى فى جدران الليل والغربه
تعبت اسهر وانام بنظره اللى خاطره ما ضاق ** يسولف يشتعل ينثر بقايا الحزن فى دربه
تعذرت القلم ساعه وصاحت من غلاه اوراق ** ولملمت الثوانى واستراح الوقت فى قربه
انا منهو انا فى زحمه النظرات والاشواق ** وابات بعذر واهى فوق جمر ظروفى الصعبه
على وجه الزمن تنزف جروحى دمعه المشتاق ** وليلى شوه احلام الصباح ومات من غلبه
حزينه ياعيونى والفرج من غفوته ما فاق ** وانا الليله وش ابدى به وش احكى به وش اسهربه
متى حلمى يضم الليل وظنون السهر تنساق ** متى يمطر شقا عمر الحروف وتثمر الصحبه
حياتى يشترى منها الضياع بضجه الاسواق ** ومن يدرى وفى حضن الزمان فراق ومحبه
الا ياالله دخيلك من محبه تنتهى بفراق ** تعب منها النهار وساقها لليل والغربه

الحــزيــن



بـرق الوصــال

كل ما ضاق الصدر ... ما ضاق ** غير هم يلبس ثيابى
دام ما بعد الفراق عناق ** يا حضورى غيب ف.. غيابى
لا شعرت بى لذه الاشواق ** ب..ارفضك ياديره احبابى
ما اقول اشتاق ** ما بعد خانتنى اعصابى
غافى جفن الوله وان فاق ** ماله الا حفنه ترابى
ياحبيب استوطن الاعماق ** وينها ركابك عن ركابى
كيف ب..افرح بك غصن واوراق ** والخريف اقرب من اهدابى
لاح مع برق الوصال فراق ** وطاح غيث الشوق منصابى
آه ..لو للدرب عين وساق ** كان ما صدتنى ابوابى
يابلابل والضلوع افاق ** غردى وان غابو اصحابى
غردى ماضاق صدرى ضاق ** همى اللى لابس ثيابى

الحــزيــن



الحـلم العـلم

غابت الشمس ف عيونك وطلت ** فى عيونى واعرف اشراقها
صاحبى شمس مثل الشمس حلت ** تنثر النور عذر فراقها
كانت الحلم لاوالله وهلت ** صارت العلم قوم ولاقها
كل رغبه تفلت فيه فلت ** خانت القلب او ما طاقها
قمت كلى وكن الرجل شلت ** الوله يارفيقى عاقها
قل لها كثر ما عنى تغلت ** لى من الشوق فاق افاقها
لو تقول انها فى الوصل زلت ** لو تدارى العيون اشواقها
من سما غرورها ليله تجلت ** خل تطغى على عشاقها
ملها الصدر ولا منه ملت ** ليه اكذب وانا مشتاقها
عذبه الهمس ما زادت وقلت ** كيف ما جات حلو اعناقها



حيـا .. فـي .. حيـا


دق صدرى وقلت اللى يدق ايش به ** قال انا القلب قلت ولعن ابو ذا الغيا
ما معك غيرى تناجيه وتعذبه ** قال لا تنزعج منى وحنا اخويا
اسالك من سرى بعروقنا موكبه ** كنه الحق يسرى فى عروق انبيا
كيف حسنه وكيف الروح تستعذبه ** قلت يكفينى انى وانت فيه اشقيا
قال وش مبسمه قلت آه لو اقربه ** قال مبسم هيا قلت اى مبسم هيا
هذا شى البلا انى ما اقدر استوعبه ** واى شعر يتغزل فيه شعر اغبيا
قال شبه عيونه قلت ما تشتبه ** قال وش عنده ؟ قلت الجهر والعيا
عاد لو شفت شعره والهوى يلعبه ** مثل شلال راحت به قلوب ابريا
لازعل صرت ياقلبى تحت مخلبه ** وان رضا هلت الغيمه وجاك الحيا
قال وش رسم خشمه قلت سيف انتبه ** كم هوى عند ضرباته رجال اقويا
قال خده وقده قلت كيف اكتبه ** راوى يشعل الفتنه وكله ضيا
قال طبعه وقلت الله مااطيبه ** طفل كله على بعضه حيا فى حيا

الحــزيــن



تطمنــي

لو الزمن يرسم حدود التلاقى ** لاعلمك وشلون اصلى وذوقى
ياللى بغيتى جس نبض احتراقى ** القلب ينبض والغلا فى عروقى
ياللى تخيرتى بيدينك فراقى ** حجم الغلا شوفيه باقصى خفوقى
لو كان حبى فى خفوقك بواقى ** ما يكرهك من حب .. حب صدوقى
راعى الاصل مهما يشوف ويلاقى ** ومهما سلبه الوقت كل الحقوقى
يبقى اصيل يملك احساس راقى ** ما يخدعك لو خان شمسك شروقى
تطمنى قلبى على الود باقى ** غصب على كل الطعون بخفوقى
تطمنى باعلن اليك اشتياقى ** شوق الخفوق المستهيم الشفوق