،’ والله إننيَ سآكنه بَ / أقصَى خفُوقكك وإنييَ آسرَح في خيآلككْ لَو تكآبر ! إيِه وآثقَهه إنيّ : " أجريِّ في عرُوقككْ " صعَب تقنعني بِ إنيّ شخص عآبر . . جِيت أعدِيهآ بِكيفيّ ! بسَ / شُوقككَ يفضحگ أحيآن .. و أضحَگ گيف صآبِر